ریشه در باغ شرف شعله کشان میخوانیم
به سر عهد شقا یق به خز ا ن میما نیم
سر به سرخانه اگر یکسره آ تش بشو د
ما به سویش همگی با دل وجان میرانیم
تیشه بر ریشه پاییزی ظلمت بز نیم
گل چو با ران زسر ابر به خاک افشانیم
ای شب تیره کجا ا ز کف ما بگریز ی
ما هما ن شعله خورشید شب توفانیم
ماهما ن جنگل سرشار زشیریم وپلنگ
که به خونخواهی گلها همه هم پیمانیم
وه از آن دم که به آفاق وطن با زآییم
دشنه صاعقه بر نای ستم ر و یا نیم
تابستان 1367
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر