من به خط سرخ
در میان کوچه های شب نوشته ام که آفتاب
من محاربم
من کنار مردمی که از شما به تنگ آمدند
با خروش و خشم و کین شعار داده ام که اعتصاب
من محاربم
من به مشتها که در هوا
در هجوم گله های هار
در غبار دود و آتش و گلوله ها
کوهوار و استوار با هزارها که سربدار
بانگ بر زدم که انقلاب
من محاربم
از تبار عشق
دودمان چنگ و عود و ساز
از دیار سرو های سبز و سرفراز
از قبیله های شادی ام
بر لبم که نغمه های گرم و دلنواز
اصل من که می رسد به تاک
من درون خانه ام همیشه یافت می شود شراب
من محاربم
من گرسنه ام
در پس نقاب و پوش دین
در پس خدا
در پس دروغ و حیله ها
در پس دعا
آه و ناله ها که از برای کربلا
نان که از کفم ربوده اید
باعث تمام رنج ملتم شما که بوده اید
آن بهشت را که دم بدم به آب و تاب
وعده و نوید می دهید
ای که خود تجسم عذاب
میدهد که بوی فاضلاب
من که ضد این حکومت عبا به دوش
من علیه دولت وحوش
من مخالف چنین نظام بچه کش
می کشم خروش
من محاربم محاربم محاربم
مهدی یعقوبی(هیچ)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر