ای صفای هر چه که راننده است
کار و بارش با کلاج و دنده است
با همه ابری که آکنده دلش
پشت فرمان بر لبانش خنده است
نان به روی سفره اش نان حلال
زندگی را با شرافت زنده است
با خروش خشمگین در اعتصاب
لاستیکش را خودش ترکانده است
قدرتش در سایه همبستگی
در پی نوری که آینده است
با درفش کاوه میدان آمده است
حق خود را در وطن خواهنده است
دشمن عمامه دارش بی گمان
در مصافش گور خود را کنده است
کامیون داران صدای ملتند
ملت ما تا ابد پاینده است
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر