۱۳۸۸ اردیبهشت ۸, سه‌شنبه

پا ییز در پاییز


سرمیزنم بر صخره ها در قعر شبها
با غرش خا ر ا شکن با موج د ر یا


انگارازمن یک جسد بی توبه جا ماند
ای گورکن گوری بکن د رپا یم ا ینجا


پا ییز د ر پا ییز شد فصل بها ر م
بر فرق من با ریده یکسرسنگ خارا


د یگر شقایق سر نخواهد زد دما وند
بی ا و به روی گونه ات حتی به رویا


ا ز سنگها خواهد شکست آ یینه ما ه
بر برکه ای خشکیده در دا مان صحرا


رفتی تو من دیوانه وار ا ز روی دیوار
پر د ا د م از نقا شی ا م گنجشکها ر ا


برشا خه ی رویا ی رنگینم گلی نیست
من بی ستا ره ما ند ه ام تنها ی تنها


تند ر بزن ا ی آسما ن باران ببا ر ا ن
خا کستر م کن آ ذ رخشان برق آ سا


بی پنجره، تا ریک وهذ یا نی خدا را
د نیا جهنم گشته بی چشما ن لیلا

هیچ نظری موجود نیست: