۱۳۹۶ مرداد ۱۹, پنجشنبه

تا شقایق می دمد ناگاه احساست کنم




تا شقایق می دمد ناگاه احساست کنم
در نگاه قمریان در راه احساست کنم
در تپش های دلم مبهوت پشت پنجره
در طلوع روشنای ماه احساست کنم
در عبور ابرها بر آسمان بیکسی
در فراخای شب جانکاه احساست کنم
در پر و بال کبوترها فراز موج ها
در سحرگاهان به بندرگاه احساست کنم
مثل نوری بیکران چون انفجاری ناگهان
در گذار عمر بس کوتاه احساست کنم
یک نفس بی تو جهان یعنی همانا مرگ محض
در درون قلبمی همراه احساست کنم
در نسیم نرمخیز بیشه زار خاطرات
در حریم خطه دلخواه احساست کنم
بر پل رنگین کمان در باغهای کهکشان
زیر سقف گل که بر درگاه احساست کنم
عشق رویای مرا آکنده از عطر غزل
در شمیم آرزوها آه احساست کنم

مهدی یعقوبی

هیچ نظری موجود نیست: